Portret

“Kan de KOTS naar voren komen alstublieft”

Tim Van de Zeypen (23)

Tim Van der Zeypen (23) is freelance journalist bij Het Laatste Nieuws

Tim Van der Zeypen (23) studeerde in 2009 af en werkt sinds maandag 12 december 2011 als freelance journalist bij Het Laatste Nieuws. Hij ziet zijn toekomst positief in, maar kijkt graag terug naar de mooie herinneringen aan zijn studententijd op de Katholieke Hogeschool van Mechelen.

“Ik heb één jaar audiovisuele kunsten aan het Rits gestudeerd”, zegt Tim Van der Zeypen. “Daarna kwam ik op de Katholieke Hogeschool van Mechelen (nu in Lessius Mechelen nvdr.) terecht. Ik studeerde af in radio maar besloot nog een extra jaar televisie te doen.” Maar nu werkt Tim al 2 enkele dagen voor Het Laatste Nieuw. “Al van kindsbeen af wilde ik binnen de journalistiek terecht komen”, zegt Tim. “Het maakte niet uit waar, bij de radio, bij televisie of bij een magazine of krant. Momenteel ben ik heel gelukkig bij Het Laatste Nieuws dus hier blijf ik zeker nog een tijdje werken.”

In het tweede semester van je laatste jaar wordt verwacht dat je een eindproduct maakt voor Supo (een crossmediaal forum van derdejaarsstudenten van Lessius nvdr.) en dat je een stage in binnen- of buitenland loopt. “Ik koos voor een stage in België”, zegt Tim. “Eerst werkte ik twee maanden lang voor de lokale radiozender Randstad hier in Mechelen. Dat was zeer leerrijk, ik werd op pad gestuurd, mocht zelf het nieuws inlezen en echt journalistieke taken uitvoeren. Het tweede deel van mijn stage was twee maanden bij Q-music. Achter de schermen werken op de redactie van zo’n bekend radiostation was fantastisch.”

Tim Van der Zeypen (23)

In het derde jaar Journalistiek moet je vier producten afleveren, voor print moet je bijvoorbeeld een magazine maken. “Ons magazine zal ik nooit vergeten”, zegt Tim. “We maakten een magazine gericht op kotstudenten.  Het enige probleem was dat er al een hele boel magazines waren voor kotstudenten, denk maar aan Guido en Maks!. Wij wilden ons onderscheiden van alle anderen en gingen op zoek naar een unieke naam. Uiteindelijk kozen we voor KOTS, een afleiding van kotstudenten maar evengoed van het zware studentenleven met kots als gevolg. Het werd op alle mogelijke manieren door alle leerkrachten afgekaatst maar toch gingen we ermee door. Toen Nadia Dala, onze coördinatrice onze groep naar voren riep, ‘kan de KOTS naar voren komen alstublieft’, was ze zo gechoqueerd dat ze zweerde de naam nooit meer uit te spreken. Daardoor moesten wij uiteindelijk noodgedwongen onze naam veranderen naar KOTT.”

Naast het magazine moesten derdejaarsstudenten nog drie andere producten maken. Voor televisie en Radio moest je een reportage maken en voor online moest je voornamelijk blogs schrijven. “De radioreportage die we maakten in het derde jaar was zó goed dat ze beloond werd met een Ham-award”, vertelt Tim. “Onze reportage heette Edam & Ava en benadrukte de seksenstrijd tussen mannen en vrouwen. Onze promotor was Wim Oosterlinck. Hij heeft ons enorm veel bijgeleerd. ’s Avonds om acht uur kwam hij langs de school om nog twee uur met ons te repeteren en te zeggen wat wel en niet goed zat. Toen de dag van het examen aanbrak waren we erg zenuwachtig. Maar eenmaal de zenuwen verdwenen, stonden we te dansen in de radiostudio. Na afloop had de jury alleen maar lovende kritieken en bekroonden ze onze reportage tot de beste van dat jaar.”

“De leukste anekdote van mijn drie jaren aan de KHM is ons terroristenfilmpje”, zegt Tim. “Het was rond de tijd dat de Sharia4Belgium wilde dat de Arabische vlag wapperde aan de Sint-Romboutstoren in plaats van de huidige Mechelse vlag. We vonden dat erg lachwekkend dus maakten we ons eigen terroristisch filmpje. We liepen door de gangen van de KHM in zwarte sluiers met enkel onze ogen zichtbaar en Kalasjnikovs in de hand. Toen we Meneer Duponcheel tegenkwamen liep hij gewoon door. Even later keek hij om, draaide met zijn ogen en zuchtte diep.”

GOUDEN TIP VAN TIM
Breng nooit een leerkracht in verlegenheid.
“Het was een druilerige examendag toen ik de parking van de KHM opreed”, aldus Tim. “Uiteraard was er geen parkeerplek dus ging ik achter een andere auto staan waarvan ik dacht dat hij ging vertrekken. Maar plots reed de auto achteruit, geen probleem hij zal me wel zien staan, dacht ik. Toen de auto niet stopte met achteruit rijden toeterde ik ongerust, maar zelfs dat stopte hem niet. Voor ik het goed en wel besefte botste hij tegen mij auto. Ik stapte boos mijn auto uit en dacht bij mezelf: miljaar, ik heb geen tijd om papieren in te vullen, ik heb binnen een halfuur examen. Toen ik geërgerd bij de andere auto aankwam, wilde ik de chauffeur onder zijn voeten geven. Helaas is dat er nooit van gekomen want eens ik eenmaal de chauffeur zag, viel mijn mond open van verbazing. Het was de docent waar ik later die dag examen van had. Uiteraard was ik voor dat vak gebuisd.”